حدود دو ماه تا زمان برگزاري انتخابات هشتمين دوره مجلس شوراي
اسلامي باقي مانده است. چرا بايد به پاي صندوق هاي راي برویم و
براي مجلس نماينده انتخاب كنیم؟ در انتخابات به چه كساني راي بدهیم
و آنها رابه عنوان نماينده به مجلس بفرستیم؟ و …
در مقاله
ای با عنوان انتخابات مجلس و حق حاكميت ملت به این موضوع پرداخته شده
که با هم می خوانیم تا در تصمیم گیری برای شرکت یا عدم شرکت تصمیم درستی
بگیریم
حدود دو ماه تا زمان برگزاري انتخابات هشتمين دوره
مجلس شوراي اسلامي باقي مانده است.به موازات نزديك شدن موعد
انتخابات بحث و گفت‌وگو پيرامون آن در محافل‌مختلف،سياسي، حزبي،
مطبوعاتي مردمي و حتي خانوادگي گسترش يافته است، به طوري كه از
اين بحث‌ها بر مي‌آيد هم اكنون توده مردم به عنوان انتخاب كنندگان
با پرسش‌هاي عديده‌اي درباره اهميت، چگونگي و نتايج احتمالي اين
انتخابات روبه‌رو هستند.
از ميان پرسش‌هاي مطرح شده براي
مردم دو پرسش از اهميت اساسي برخوردار است: اول اين كه چرا بايد به
پاي صندوق‌هاي راي بروند و براي مجلس نماينده انتخاب كنند؟ و پرسش
دوم كه به طور منطقي بعد از پرسش اول مطرح مي‌شود اين است كه در
انتخابات به چه كساني راي دهند؟ و آنها رابه عنوان نماينده به
مجلس بفرستند؟
به طور طبيعي پاسخ پرسش دوم را مردم در روندي
كه از ماه‌ها قبل آغاز شده و تا زمان انتخابات ادامه دارد و در
روزهاي تبليغات رسمي انتخاباتي به اوج خود خواهد رسيد و با
بهره‌گيري از رسانه‌هاي جمعي و مطبوعات و پرس‌وجو ازكساني كه
اطلاعات بيشتري دارند،خواهند يافت.
بر اين اساس در اين مقال
قصد پرداختن به اين امر نيست بلكه‌نوشتار حاضر بدون آنكه بخواهد وارد
بحث حقوقي ‘حق’ يا ‘تكليف بودن’ رأي دادن شود،درصدد آن است تا با
نگاهي به برخي از اصول قانون اساسي گامي در راه روشن‌تر شدن
دلايل و ضرورت حضور مردم در انتخابات مجلس بردارد. ترديدي نيست
چنانچه اين ضرورت به خوبي براي راي‌دهندگان روشن گردد كمك بزرگي
به آنها در يافتن نمايندگان مطلوب ارائه خواهدكرد و در جستجوي پاسخ
پرسش دوم آنها را ياري خواهد نمود.
قانون اساسي جمهوري
اسلامي ايران كه مبين نهادهاي فرهنگي، اجتماعي ،سياسي و اقتصادي
جامعه ايران بر اساس اصول و ضوابط اسلامي است فصل پنجم را به ‘حق
حاكميت ملت’ اختصاص‌داده است.در چارچوب اين فصل و طي اصل پنجاه و
ششم قانون‌اساسي جمهوري اسلامي تصريح مي‌كند:’حاكميت مطلق بر جهان
و انسان از آن خداست و هم او انسان را بر سرنوشت اجتماعي خويش
حاكم ساخته است، هيچكس نمي‌تواند اين حق الهي را از انسان سلب كند
يا در خدمت منافع فرد يا گروهي خاص قرار دهد و ملت اين حق خداداد را
از طرفي كه در اصول بعد مي آيد اعمال مي‌كند’.
